Bijdrage debat Genderneutraal communiceren

Voorzitter,

Als raadslid ben ik vandaag een aantal malen aangesproken met 'dag meneer Geluk' en ook vanavond spreken we elkaar aan met meneer en mevrouw. Dat doen we al jaren en getuigt van respect en eigenlijk gewoon voor het feit dat we biologisch een geslacht hebben meegekregen. Dit ter inleiding.

De SGP heeft vanavond aandacht gevraagd voor uw nieuwe schrijfwijze en hoe inwoners aangesproken gaan worden. De SGP heeft daar op 2 januari al schriftelijke vragen over gesteld die u heeft beantwoord waarvoor dank.

In uw beantwoording refereert u aan de motie die de raad, overigens zonder de SGP, heeft aangenomen waarin gevraagd wordt om als college na te denken over genderneutraal communiceren. Weer vraagt de SGP zich af waarom dit moet. Waarom moeten we genderneutraal communiceren? Zijn de LHBTI-inwoners hiermee geholpen en veiliger geworden daarmee? Wat het uiteindelijke doel van de motie was?

U geeft in de motie aan dat u een voorbeeldfunctie heeft. Dat ben ik volledig met u eens. Maar wilt u die voorbeeldfunctie voor een (klein) deel van uw gemeente of voor heel uw gemeente?

Voorzitter. De SGP wil de problematiek rondom veiligheid van de LHBTI-gemeenschap niet bagatelliseren. Maar gaat u niet aan het feit voorbij dat verreweg het grootste gedeelte van onze gemeente niet tot die gemeenschap behoort. Is de meerderheid op dit moment geen minderheid aan het worden. Daarbij vraagt de SGP zich af of u met de voornaam als aanspreektitel wel een voorbeeldfunctie heeft en of dit wel beleefd en respectvol is.

De SGP denkt van niet. Ik heb een oude vader van 93 jaar. Zijn hele ganse leven meneer Geluk genoemd. De man wil absoluut geen brieven ontvangen met Piet Geluk. Ik denk dat er velen in uw gemeente er zo over denken. Uiteraard zijn er die daar geen enkel probleem mee hebben. Maar vertegenwoordigen die uw hele gemeente?

Daarbij voorzitter heeft de raadsvoorzitter pas een van onze raadsleden gecorrigeerd omdat die een voornaam gebruikte. Zijn woorden waren zo gaan we niet met elkaar om, hier spreken we over meneer of mevrouw. Dat is uit respect. Daar was en ben ik het volledig mee eens. Maar schriftelijk kunnen we dus elkaar wel respectloos aanspreken.

Volgens mijn schiet u met uw communiceren nu volledig uit de bocht voorzitter.

Een aanspreektitel heeft niets te maken met minder veilig voelen of zich geaccepteerd voelen. Waar de motie over spreekt. Volgens mij heeft communiceren ook helemaal niets te maken met welke gemeenschap dan ook en staat volledig los van welke inwoner en welke geaardheid of overtuiging dan ook. De SGP vraagt zich dus af of de motie wel uitgevoerd wordt zoals hij is bedoeld. Daarbij vraagt de SGP zich ook nog af of de LHBTI-gemeenschap dit zelf eigenlijk wel wil? Heeft u dat onderzocht voorzitter? Liggen hier cijfers aan ten grondslag? Misschien doet u sommige LHBTI’ers wel pijn met deze nieuwe vorm van aanspreken en wil men gewoon met meneer of mevrouw aangesproken worden. Gaat u niet te ver als college door deze manier van aanspreken door te voeren.

Dan nog als de voornaam niet bekend is. Dan wordt het beste inwoner. Of in het gekste geval beste bewoner van dit pand. Alstublieft voorzitter. Kouder en killer kunnen we het niet krijgen volgens mij. Ziet u echt 54000 mensen alleen als inwoner en niet als een persoon die er toe doet. Zijn we echt een nummertje geworden en een van de velen? De brief kan dus net zo goed bezorgd worden bij iemand aan de Voorstraat in Wijk en Aalburg. Dat is uiteindelijk ook een inwoner. Het enige onderscheid dat we maken is dus de postcode? Is dat wat u wil met betrokkenheid naar uw inwoners. Kom op?

Voorzitter, dit als uitleg waarom wij aandacht vragen en vragen hebben gesteld.

De SGP wil graag de mening van alle anders fracties horen over dit punt van aanspreken van al onze unieke inwoners die in onze gemeente wonen.